ارزیابی کارآیی مدیریت تلفیقی (شیمیایی + مکانیکی) علف‌های هرز در ذرت (هیبرید سینگل کراس 704)

به منظور ارزیابی کارآیی مدیریت کنترل علف‌های هرز مزارع ذرت هیبرید سینگل کراس 704 با روش تلفیقی مکانیکی- شیمیایی، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار، در تابستان 1385 در مزرعه‌ی تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر انجام شد. تیمارها شامل آترازین + آلاکلر، آترازین + آلاکلر + یک بار کولتیواسیون + توفوردی، آترازین + آلاکلر + دوبار کولتیواسیون، ارادیکان، ارادیکان + یک بار کولتیواسیون + توفوردی، اردیکان + دوبار کولتیواسیون + توفوردی، دوبار کولتیواسیون + توفوردی همراه با دو تیمار شاهد بدون کنترل علف هرز و کنترل کامل علف‌های هرز بودند. علف‌کش‌های آترازین، آلاکلر و ارادیکان به صورت پیش‌کاشت به کار برده شدند و علف‌کش توفوردی در مرحله 2 تا 5 برگی به کار رفتند. تیمارهای کولتیواسیون به ترتیب 15 و 25 روز پس از علف‌کش توفوردی به کار برده شدند. نتایج آزمایش نشان داد که تأثیر تیمارهای آزمایش بر روی صفات مختلف از جمله وزن خشک کل، عملکرد و اجزای عملکرد ذرت معنی‌دار شده است به طوری که بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار T3 به میزان 11800 کیلوگرم در هکتار بوده‌است. این تحقیق نشان داد که روش‏های مدیریت تلفیقی جهت کنترل علف‏های هرز از روش‏های شیمیایی یا مکانیکی مناسب‏تر می‏باشد و تیمارهایی که علف‌کش‌های پیش‌کاشت آن‏ها دامنه وسیع‏تری از علف‏های هرز را کنترل می‏کنند، کارآیی بیشتری نسبت به سایر تیمارها دارند.